Het is zaterdag 12 september dat SVZ vrouwen 1 afreist naar de stad Amsterdam. We spelen om 16.30 uur tegen Wartburgia vrouwen 4. Deze club heeft 7 vrouwen teams. We vertrekken met 13 meiden, inclusief Zola, onze rots in de branding vandaag. Joyce is niet fit en daarom wilde Zola mee om als extra wissel aan te treden. Gelukkig is de rest van de selectie fit om het gevecht om drie punten aan te gaan.
Als we aankomen, is het nogal onduidelijk waar we spelen. We spelen op een complex met verschillende verenigingen en een heleboel velden. Wartburgia is aan het verbouwen dus we gaan bij de buren een kleedkamer opzoeken. Die blijken allemaal vol en omdat de tijd begint te dringen, kleden we om in de gang. Het is weer eens wat anders. We hebben nog tijd voor een warming up en beginnen om 16.30 uur aan de eerste helft.
Al snel is duidelijk dat de dames van Wartburgia veel ervaring hebben. We staan redelijk onder druk maar tot uitgespeelde kansen komt het niet. Van onze kant geven we weinig weg maar komen we niet in de buurt van hun 16 meter. Dat is een kwalijke zaak en daarom zetten we het hier en daar wat om. Het is te kort om in de eerste nog wat te laten zien, nadat we de opstelling hebben aangepast. De boodschap is helder. We moeten sneller tikken en de actie durven maken, wat verder van het doel af en vooruit verdedigen. De eerste helft komt op naam van Wartburgia.
De tweede helft is voor ons. Het gaat veel beter. We vinden elkaar goed en komen een paar keer oog in oog met de keepster, helaas zonder resultaat. De tegenpartij komt er veel minder aan te pas. Het is echt een groot verschil met de eerste helft. We hebben wat kansen om de 1-0 te maken maar helaas krijgen we dat niet voor elkaar. Ook de tegenpartij krijgt een dot van een kans maar die weten ze ook om zeep te helpen. Uiteindelijk fluit de scheidsrechter af en staat de beginstand nog steeds op het scorebord.
Toch zijn wij tevreden met dit resultaat. We hebben een punt verdiend in deze wedstrijd en staan nu met 4 punten op de derde plek! Ok, het zijn nog maar twee wedstrijden maar voor ons alvast een goed begin.
Zola viel ongeveer 20 minuten voor tijd in en vader Jacco was zo trots als een pauw. Zola deed het hartstikke goed en is een echte doorzetter. Sowieso zijn we altijd blij als iemand van de meiden aan kan schuiven. Ook de rest van de supporters bedankt. Ze waren iets minder te horen als Jacco maar niet minder gezellig! We gaan weer een weekje keihard trainen en zien jullie graag zaterdag aanstaande om 14.30 op het SVZ complex.