De tijd staat op 10.45 uur als de dames verzamelen voor de laatste wedstrijd voor de winterstop. Door allerlei omstandigheden zijn we met slechts 10 eigen speelsters. Yara en Zola spelen zelf tegen ARC en worden door Jacco naar Naarden gebracht. Zij zijn op tijd zodat Zola op de linksback kan starten.
We hebben NVC VR1 thuis al ontvangen en hebben toen met 1-0 gewonnen. Wij hadden thuis de betere kansen maar wisten ze niet te maken waardoor we met een penalty toch de 3 punten thuis wisten te houden. Het weer zit niet mee. Het is fris en er staat een hoop wind. Via de toeristische route bereiken we ruim op tijd Naarden. We beginnen niet goed aan de wedstrijd. De passing is slecht en we staan redelijk onder druk. Overal een stap te laat waardoor de dames uit Naarden teveel ruimte krijgen om te voetballen. Het is nog binnen het kwartier als we door slecht wegwerken een achterstand van 1-0 moeten zien weg te poetsen. De eerste helft lijkt eeuwen te duren. Dat komt omdat wij totaal niet in de wedstrijd zitten. We staan niet echt onder druk maar vergeten te voetballen. We tikken niet, zijn onrustig en komen niet in het spel voor. We zien zelf dat het niet lekker gaat en in de rust wordt dit goed benadrukt door Pierre. We zullen er dichter op moeten zitten. Het is niet nodig om hier te verliezen. We zouden zulke goede zaken doen als we die punten meenemen. Dan staan we ruim los van de ploegen onder ons. Als we de punten niet behalen, krijgen de onderste ploegen kans dichterbij te komen.
We zijn de tweede helft veel scherper, zijn meer in balbezit maar weten geen kansen te creëren. Ook NVC krijgt niet echt kansen. Een paar speldenprikjes delen we uit maar we krijgen het niet voor elkaar de stand gelijk te trekken. Het is niet verdient dat we zonder punten huiswaarts keren maar toch gebeurt het. Het is goed balen. Op basis van de tweede helft was een punt terecht geweest. Misschien zelfs meer. De wind speelden een duidelijke rol maar uiteindelijk zijn wij het zelf die het hebben laten liggen. Het laatste kwartier stonden we 1 op 1, wat resulteerde in een paar kleine mogelijkheden. Ondanks dat we al een boel punten bij elkaar gesprokkeld hebben, zijn we ons bewust van het feit dat het er meer hadden kunnen zijn.
Toch kijken we terug op een goede eerste seizoenshelft. Met wedstrijden waarvan we dachten dat we het niet zouden winnen tot onnodige verliespartijtjes. We leren hiervan en alle ploegen hebben we nu een keer gehad zodat we, soms, onze tactiek kunnen aanpassen aan de tegenstander. Natuurlijk vergeten we niet ons eigen spel te blijven spelen. Tegen veel ploegen kunnen we dat. We kunnen ons meten met de meeste teams uit deze klasse. Dat is een compliment naar onszelf.
Na de winterstop sluit Angel weer aan. Zij heeft dan, hopelijk, voldoende tijd gehad om te herstellen van haar knieblessure. Ook komt Rianne erbij, zij is vanaf volgend jaar speelgerechtigd. Verder zal Sabrina dan meer in de gelegenheid zijn om mee te spelen. Een meer complete selectie zal voor ons betekenen dat we de net niet wedstrijden meer kans hebben om de punten naar ons toe te trekken. Uiteraard zijn wij heel blij met de meiden die ons uit de brand hebben geholpen en misschien nog gaan helpen. Zonder Noa, Zola en Yara zouden we veel wedstrijden niet met 11 vrouwen kunnen eindigen. Daarvoor onwijs bedankt!
Ergens in februari begint de tweede helft van de competitie. We zijn enthousiast en gemotiveerd genoeg om het seizoen tot een goed einde te brengen. Zover is het nog niet. We nemen straks onze verdiende kerstvakantie en gaan daarna weer aan de bak. Weer of geen weer Pierre is altijd in voor een stevige training. Iets wat we nodig hebben om aangehaakt te blijven. Patrick ontbreekt op bijna geen enkele training, dat mag best genoemd worden. Zijn motivatie zorgt voor een goede sfeer in de groep. Hij is er altijd! Voorlopig is het hier wat stil maar zodra we wat te vertellen hebben, horen jullie het!
Tot volgend jaar! 🙂