Vlak voor het sluiten van de transfermarkt heeft Zevenhoven 3 voor verbazing gezorgd in de voetbalwereld. Doelpuntenmachine Pascal Kentrop (36) heeft zich voor minimaal één seizoen aan het team verbonden. Direct na het ondertekenen van zijn contract debuteerde hij al bij de zevende klasser en deed dat op z’n zachtst gezegd niet onverdienstelijk.
Kentrop debuteerde in 1992 in het shirt van Zevenhoven, toen nog als multifunctionele verdediger. Hij wist uiteindelijk het Zevende elftal te bereiken, waar hij met 41 doelpunten in 22 wedstrijden direct topscoorder werd. Dat bleef niet onopgemerkt bij andere clubs en na één seizoen verliet hij Zevenhoven voor het Duitse Greuther Fürth. Dat avontuur werd geen onverdeeld succes, waarna een zwerftocht begon langs de in eerste instantie Europese velden: Palermo FC, AD Alcorcón, Botev Plovdiv en Dnjepr Dnjepropetrovsk werden verblijd met de goaltjesdief, hoewel de productie in die jaren wat te wensen overliet: slechts 4 doelpunten in 181 wedstrijden, waarvan 3 vanaf de elfmeterstip. Vanwege de oorlog in Oekraine besloot hij Dnjepr achter zich te laten en koos hij voor een sportieve uitdaging bij het Saudische Al-Hilal. Na een succesvol seizoen besloot Al-Hilal met Neymar een tweede topspits aan te trekken. Dit was tegen het zere been van Kentrop, die zijn sterrenstatus niet wilde delen met de Braziliaan. Kentrop liet zijn contract verscheuren en kon in alle rust op zoek naar een club. Uit de tientallen aanbiedingen die hij kreeg besloot hij in te gaan op het aanbod van Zevenhoven 3, wat gerust gezien kan worden als de meest verrassende transfer deze zomer. Kentrop zelf licht toe “Het complete verhaal klopt gewoon. De club is net als ik nog erg ambiteus. We willen dit jaar kampioen worden en zover mogelijk proberen te komen in de beker.” Supporters hoeven niet te twijfelen aan zijn intenties, “Ik kom hier ondanks mijn leeftijd niet om af te bouwen. Ik ben nog nooit zo fit geweest als nu. Buiten het veld leef ik ook heel gezond, je zal mij nooit met een snack zien lopen. Wat dat betreft hoop ik ook een voorbeeld te zijn voor mijn teamgenoten van wie ik er wel een aantal verdenk van het bijna dagelijks nemen van een vette hap.” Ondanks al die andere geinteresseerde clubs verkoos Kentrop Zevenhoven 3 boven financieel meer aantrekkelijke opties “Voor het geld hoef ik het niet te doen. Het enige wat ze me hier konden bieden is dat mijn vrouw en kinderen elke week een gratis plakje worst bij de hoofdsponsor konden halen. Maar dat maakt mij niet uit, ik kom hier uit liefde voor de club. Ik voel dat die liefde ook wederzijds is, dat is niet gek natuurlijk voor een speler met mijn staat van dienst”
Zaterdag volgde dus de presentatie van de sierlijke spits, waarbij supporters in grote getale aanwezig waren. Vooral het aantal jonge fans viel op, Liam van den Broek (6) “Toen mijn vader hoorde dat Kentrop weer terug naar Zevenhoven kwam rolden de tranen over zijn wangen. Daarom ben ik hier ook vandaag, een held van mijn vader is een held van mij”. Kentrop genoot zichtbaar van deze aandacht. Na het zetten van zijn krabbel onder het contract was hij nog lang niet klaar, alle aanwezigen wilden een handtekening of op de foto met de afgetrainde aanvaller. Bowie Roeleveld (4) “Eigenlijk mocht ik hier helemaal niet naartoe van mijn vader, maar ik ben stiekem uit m’n kamer ontsnapt. Ik ben groot fan, omdat mijn moeder dat ook is. Zij heeft meerdere DVD’s met Kentrops hoogtepunten. Als ik wat groter ben mag ik die ook kijken. Ik bewonder zijn voetbalkwaliteiten, maar eerlijk is eerlijk: het is ook best een lekker snoepje” Terwijl zijn teamgenoten al aan de warming-up begonnen waren schuifelde Kentrop door de mensenmassa langzaam richting de kleedkamer. Met coach Van den Berg had hij afgesproken dat hij vandaag alleen de tweede helft zou spelen. Voor Zevenhoven 3 is te hopen dat daar snel verandering in komt, want in de eerste helft werd al ploeterend de schade beperkt gehouden tot een 1-2 achterstand. Na rust volgde het moment waar alle fans die middag op zaten te wachten. Kentrop maakte zijn rentree en werd verwelkomd met een minutenlang applaus, begeleid door een groots opgezette vuurwerkshow. De tweede helft begon enkele minuten later door de rookontwikkeling, waardoor scheidsrechter Augustin zijn zicht werd belemmerd, iets waar hij de rest van de wedstrijd totaal geen last van had. Kentrop liet zich vanzelfsprekend direct zien, verrassend genoeg geposteerd als linkerflankspeler. De ene na de andere Zwammerdammer werd voorbij gedribbeld, waarbij opviel dat de leeftijd maar geen vat krijgt op de aalvlugge en lenige voorhoedespeler. Met steekpassjes bediende hij zijn collega’s, maar ook de arbeid schuwde hij niet. Waar het middenveld bij vlagen werd overlopen, was hij de enige die constant de gaten bleef dicht lopen. Na een zoveelste onbeholpen misser van de spits, besloot Kentrop zelf meer naar het centrum te trekken. De beloning liet niet lang op zich wachten. Een mislukt schot van Jos van den Broek werd door Kentrop op wonderbaarlijke wijze tot doelpunt gepromoveerd. Vanuit een onmogelijke positie wist hij zijn glinsterende bol tegen het leer te zetten: 2-2. Waar het publiek en zijn teamgenoten door het dolle heen waren, juichte Kentrop op bescheiden wijze. Zo ook na afloop van de in 2-2 geëindigde wedstrijd, “Zo ben ik nou eenmaal. Ik mag dan meer talent hebben in mijn kleine linkerteen dan al m’n teamgenoten in de rest van hun lichaam, dat maakt mij nog niet een veel beter mens dan een ander.” Over de wedstrijd zelf was hij nog niet geheel tevreden, “Zo’n eerste wedstrijd is altijd even inkomen, dat merkte je met name bij de rest van het team. Volgende week zijn gelukkig Scheunhage, Rasljanin en Van der Meer er weer bij. Dat zijn stuk voor stuk jongens die wat meer voetbal in de ploeg brengen, dat is wel wat we deze wedstrijd misten. Je ziet wel dat met mijn invalbeurt zo’n wedstrijd kantelt, ik ga er vanuit dat ik vandaag genoeg heb laten zien voor een basisplek volgende week.” Zijn medespelers waren razend enthousiast. “Ik ga al heel wat jaren mee, maar dit is toch wel veruit het hoogtepunt in mijn carrière. Ik was zo zenuwachtig om met Kentrop te moeten spelen dat ik me in de rust heb laten wisselen” sprak Gerrit Domburg op het zonnige terras. Ook Blijleven was euforisch met de komst van Kentrop “Ja, best”. Op de achtergrond dronk Osterkamp rustig zijn biertje op “Kentrop en ik zijn al jarenlang beste maatjes. We ruilen regelmatig van huis en zo nu en dan komt hij of zijn vrouw nog bij mijn in bad. Ik mag dit waarschijnlijk niet van hem zeggen, maar hij heeft mij eens toevertrouwd dat zijn huidige kapsel geinspireerd is op die van mijn. Is toch leuk om van zo’n ster te horen, maar ik moet wel zeggen dat hij heel normaal gebleven is.” De inmiddels al gedouchte Kentrop viel hem bij “Dat klopt Bart, dat is ook een kwaliteit van mij”, met de tas op zijn rug liep hij richting zijn fiets “Die gezelligheid na de wedstrijd hoeft van mij niet per sé. Ik ben niet zo’n gezelligheidsdier. Ik wil dat de mensen mij onthouden om mijn doelpunten, niet om mijn slappe verhalen”. Soepel sprong de verloren zoon op zijn fiets, stak nog een hand op naar de fans die hem uitzwaaiden en liet het sportpark hoopvol en tevreden achter zich.