Op een zonovergoten zaterdag speelde de JO19 thuis tegen Woubrugge. Het mooie weer en het goede gevoel uit de trainingen moesten de ingrediënten zijn tot iets fraais. Helaas stonden de mannen na 90 minuten voetbal weer met lege handen.
Door verschillende omstandigheden heeft de JO19 de afgelopen 2 zaterdagen niet kunnen voetballen, waar de tegenstander wel in de wei verscheen. Door blessures moesten Mick en Niels aan de kant blijven en Joey was verhindert. Vanuit de JO15 sloot Bram aan voor de 1e helft, nog bedankt Bram!
Zevenhoven won de toss en Woubrugge trapte om 11 uur af.
De eerste 20 minuten waren de ploegen redelijk aan elkaar gewaagd met kleine kansen over en weer. Woubrugge oogde iets scherper en feller en kwam gaandeweg de 1e helft steeds gevaarlijker voor het doel van Connor. Eerst redde Connor nog katachtig op een inzet van Woubrugge, maar een volgende aanval over links werd goed voorgegeven door de mee opgekomen rechtsback en simpel ingetikt, 0-1.
Dit was ook de ruststand.
Na rust kwam Zevenhoven veel beter uit de start blokken. Een aanval over rechts werd keurig afgerond door Merijn en zo stond het weer gelijk. Zevenhoven probeerde om door te pakken maar helaas viel de goal aan de andere kant. Niet goed wegwerken in de verdediging van Zevenhoven resulteerde in een voorzet, welke heel ongelukkig werd binnengelopen door een eigen speler, 1-2.
De ploeg rechtte de rug en probeerde hierover heen te komen. Een aantal keren werd een aanval van Zevenhoven onreglementair afgestopt. Eén van de spelers werd hiervoor bestraft met een gele kaart, waardoor Woubrugge 10 minuten met een man minder verder moest. Zevenhoven probeerde er een schepje bovenop te doen, maar je kunt niet alle assistenten vertrouwen zo bleek deze middag een aantal keer en dan is het lastig voetballen. Na een tik op de enkel moest Nick jammer genoeg afhaken en toen ook nog Merijn met een gele prent na doorgaan op de keeper en een blessure moest afhaken, stond de JO19 zomaar met 9 man voor het laatste kwartier.
Wat een domper voor Zevenhoven. Chapeau voor de mannen die zelfs met 9 tegen 11 nog goed overeind bleven. Helaas kon de 1-3 niet worden voorkomen en hierna was wedstrijd natuurlijk gespeeld. De 1-4 was er alleen nog voor de statistieken, al was het wel een fraaie vrije trap die er in 1 keer in ging.
Lichtpuntje vandaag was de rentree van Robert Mooren, na 8 jaar gedwongen langs de zijlijn kon hij zaterdag zijn eerste wedstrijdminuten weer maken.
Volgende week wederom een thuiswedstrijd, laten we proberen de nare smaak van de 2 eerste wedstrijden weg te spelen.
Aanvang van de wedstrijd wederom 11:00 uur, tot ziens op ons mooie complex aan de Stationsweg.
De schrijvende grensjager.