Zaterdag 26 september mocht ik dan eindelijk pupil van de week zijn. Ergens in april kon ik het ook al zijn maar toen moest mijn papa zo nodig met zijn eigen team voetballen om kampioen te worden. Twee weken geleden zou het dan eindelijk zo ver zijn maar toen werd de wedstrijd afgelast vanwege de regen.
Maar nadat ik gisteren 6-5 verloren had van Sportlust kwam de wedstrijd van het eerste om als pupil van de week te zijn wel heel dichtbij. Het werd wel heel erg spannend, Ivana een teamgenoot vertelde dat zij het ook heel erg spannend vond maar dat was nergens voor nodig want het was vooral heel erg leuk.
Om 12:50 was ik met pappa, mama en broer Stan op het SVZ terrein. Eerst heb ik handjes gegeven met de trainers Dennis van de Ing en Remco Tuinenburg en met een aantal spelers en toen werd het wel erg lastig al deze namen te onthouden.
Vervolgens mocht ik mee de bestuurskamer in voor de wedstrijdbespreking. Na een lekker plakje cake zat ik daar alleen met de grote mannen. Thijs Noordsij werd mijn voetbal papa.
De trainers vertelde heel veel hoe ze moesten gaan spelen en Thijs had heel veel opdrachten. Even dacht ik dat ik moest meespelen, maar na overleg werd toch besloten om mijn begeleider te laten voetballen.
Na bespreking hielp Thijs mij met omkleden om de “pupil van de week” trainingspak aan te trekken.
Daarna het veld op en ik mocht warmlopen en voetballen met (wissel)spelers.
Daar kreeg ik een hand van de scheidsrechter en hij vroeg mij mee te gaan dan kan ik zien wat hij met grensrechters ging bespreken. Even voor half drie liep ik met de scheidsrechter mee naar de kleedkamers van TOV en het eerste. Ik klopte op de deuren en deed de deuren open om te vertellen we gaan beginnen!
Met de wedstrijdbal in mijn handen liep ik met alle mannen het veld op.
Na de toss mocht ik de aftrap nemen en een paar spelers van TOV uitspelen en scoren via de paal bij de keeper van TOV.
De hele wedstrijd kijken in de dug-out, dat duurt tocht wel lang maar gelukkig was papa in de buurt om af een toe even te kletsen en te hangen. Gelukkig won SVZ vlak voor tijd met een prachtige kopbal en was het groot feest in de kleedkamer. Ze gingen zingen en de muziek stond hard en ik heb nog even gedanst in de kleedkamer.