Het is alweer enkele weken geleden dat het seizoen van dames 1 teneinde kwam, en we op de platte kar het dorp onveilig maakte. Toch maar even in de pen klimmen voor het te laat is om het afgelopen seizoen kort samen te vatten.Na een prachtig jaar met de jongens van de B1 (nu A1) werd ik door de Bernie Ecclestone van de dames ruw gestoord terwijl ik op het terras genoot van een heerlijk biertje. Bernie vroeg mij of ik er oren naar had om trainer/coach van de dames te worden? Een slok verdween in het verkeerde keelgat maar na een minuutje proesten was ik er weer bij.
Poeh!! Zo n vraag krijg je niet elke week. Ik heb in de loop van de tijd wel geleerd om niet gelijk ja of nee te zeggen dus toch maar even gaan zitten met Bernie.
Sommige mensen (en daar is Bernie er zeker 1 van) kunnen je zo enthousiast maken dat je eigenlijk geen nee kunt zeggen.
Ik vond het eigenlijk toch wel een uitdaging, want dames trainen en coachen was geheel nieuw voor mij.
Voor het seizoen even een kennismakingsgesprek in de bestuurskamer om het aankomende voetbaljaar voor te bereiden.
Even wat regels doornemen, wat gaan we doen, hoe gaan we het doen, wat willen de meiden zelf, en wat gaat ons doel worden?
Het was al snel duidelijk dat iedereen vond dat we weer terug moesten keren naar de 3e klasse! Kampioen worden dus!!
Oke, dat is duidelijke taal.Gelijk afgesproken om dit vooral niet aan Judith (voorzitster) te vertellen. Tijdens de jaarvergadering werd me duidelijk dat er toch ergens een lek was in onze organisatie!
Elke week winnen en 3 punten pakken is leuk maar we wilden ook herkenbaar voetbal spelen met mooie aanvallen, en dat is niet altijd eenvoudig in de 4e klasse, waar veel teams het toch van het fysieke moeten hebben, en je geen cm ruimte geven. De bal zo hard mogelijk naar voren schieten laten we graag aan anderen over.
Bernie had mij al verteld dat dit team heel leergierig en fanathiek was en dat bleek al snel.
Iedereen wilde voetbal spelen en al snel zag je afgesproken patronen op het veld. Ook het geduld wat je op het veld moet hebben werd steeds vaker beloond.
Ook veel tegenstanders hadden bewondering voor ons spel. Maar nu niet naast onze voetbalschoenen gaan lopen!
De dames hebben het fantastisch gedaan. Pat en ik hebben vaak genoten van jullie goede spel.
We zijn zeker de terechte kampioen!!
Naast het voetbal moet er ook tijd zijn voor gezelligheid. En dat is zeker in grote mate aanwezig bij dames 1.
Na de wedstrijd de tafels tegen elkaar en gezellig napraten onder het genot van een hapje en een drankje.
Patrick : Bedankt voor het geweldige seizoen! Jij bent van onschatbare waarde voor de dames!
Ik kan alleen maar zeggen dat ik een zeer tevreden trainer ben en heel blij met jullie als team!!!
Tijdens onze seizoensafsluiting gaan we ook afscheid nemen van enkele dames die jarenlang trouw bij SVZ dames hebben gespeeld. We gaan jullie zeker missen!!!!
In dit kader zijn Pat en ik alweer druk bezig met volgend seizoen en dat loopt ook naar tevredenheid.
Dit alles met enkele zeer enthousiaste meiden, die graag ons team komen versterken.
P.S. Ik wil toch nog even wat kwijt: Elke week voetballen, trainen, en een hapje en drankje halen achter de bar lijkt zo gewoon, maar is dat wel zo?
Elke week zie ik trainers, leiders, scheidsrechters (Peter v. Lith bedankt) lopen maar dat gaat niet vanzelf.
Mensen die hun vrije tijd geven in het belang van SVZ.
Mensen dus achter de bar, keuken, bestuurskamer etc.
Het gras en onkruid lijkt op ons complex niet te groeien. Dus wel! Er lopen iedere dag vrijwilligers om dit bij te houden.
Zaalvoetbal, Sinterklaas. Even opgeven en meedoen met de sportdag, lekker mee met het sportkamp, afsluitingsfeest met barbeque, au mijn enkel: even naar Hans Verhoef.
Tenslotte staat het feestweekend met FC Utrecht er ook nog aan te komen.
Dit moet allemaal wel georganiseerd worden, dus iedereen bedankt!!
Plotseling verschijnt er een glimlach op mijn gezicht, en weet ik weer wat ik eigenlijk allang wist:
Zevenhoven is gewoon de mooiste en gezelligste club!!!
Prettige vakantie en tot volgend seizoen,