Zaterdagochtend stond er weer een leuke wedstrijd voor de D2M op het programma. Ditmaal tegen Woubrugge D4M. Het zou een spannende pot gaan worden, aangezien we in de beker net aan verloren hadden met 1-0. Dat was toen zeker niet verdiend, dus we wisten wat ons te doen stond: knallen!
De wekker ging weer vroeg. Eenmaal bij de voetbal aangekomen waren er geen groene velden te bekennen. De velden waren bedekt met een witte laag: een frisse voetbalochtend dus. Maar de meiden hoor je geen moment klagen, want zij staan iedere zaterdagochtend (weer of geen weer) te springen om te kunnen voetballen. En laat dat nou net de kracht zijn van dit meidenteam.
Met het nieuwe keeperstalent Emma op doel, Louise, Sita en Jill in de verdediging, Naomi op het middenveld en Tessa en Romy voorin, kon de wedstrijd beginnen. Jasmijn begon als wissel. Bloem was ziek en kon er dus helaas niet bij zijn. Om 09.30 uur klonk het eerste fluitsignaal. Vrijwel direct wisten de meiden goed druk te zetten. We hadden veel balbezit en maakten het Woubrugge lastig. De meiden hadden goed geluisterd. Tijdens balbezit hielden ze het veld groot en zo creëerden ze veel ruimte om te voetballen. Maar helaas wist Woubrugge te profiteren van een communicatiefout van onze verdediging. Woubrugge zette een goede aanval op en scoorde: 0-1.
De meiden trapten af en wisten zich gelukkig snel te herpakken. Ondertussen kwam Jasmijn het veld in voor Tessa. Met Jasmijn in de spits is het voor de tegenstander altijd opletten geblazen. Samen met de hard schietende Romy hadden we een goed duo voorin staan. Naomi wist dankzij haar goede overzicht de ballen op het juiste moment diep te geven en zo het spitsenduo naar voren te sturen. Helaas lukte het allemaal nét niet. De bal mocht er gewoon niet in! Dit frustreerde ons en dat zorgde af en toe voor kleine foutjes. Zo wist Woubrugge er een paar keer uit te komen. Woubrugge had een goede voorhoede en dus was het aan onze verdediging om ze geen ruimte te geven. Aan de linkerkant stond Sita. Sita maakte het erg lastig voor haar tegenstandster. Ze was sterker en ging er steeds vandoor met de bal en zo kon ze meedoen met de aanval. Aan de rechterkant hadden we Jill staan. Jill kijkt altijd goed naar de bal en weet precies op het juiste moment in te grijpen. Weet de tegenstandster er toch langs te komen, dan hebben we altijd Louise nog. Louise had de vorige keer een goede indruk achtergelaten bij de coach van Woubrugge. Dat ze goed kan verdedigen, maakte ze deze wedstrijd weer waar. Met haar coaching skills nam ze het team op sleeptouw.
Ondanks alle unieke krachten van de meiden, was het na twintig minuten nog steeds niet gelukt om te scoren. Het werd tijd om Tessa op haar vertrouwde plek, het middenveld, neer te zetten. Dit bleek een goede zet. Tessa, de kleine beuker, wist haar tegenstandsters elke keer weer een voor een uit te kappen. Het doorzettingsvermogen van de meiden zorgde ervoor dat we de laatste tien minuten van de eerste helft veel kansen kregen. We mochten heel wat corners nemen en Romy kon met haar harde schot de ballen goed voor het doel krijgen. En uiteindelijk na een beetje wat gerommel voorin, was daar dan eindelijk de 1-1! Tessa wist de bal netjes langs de keeper te werken. Even later klonk het rustsignaal.
Er was in de kleedkamer weinig aan te merken op de meiden. Het doel was om de tweede helft weer net zo goed te voetballen, alleen er moest wel wat vaker gescoord worden! Het vertrouwen op drie punten was groot. Na wat limonade en fruit naar binnen gewerkt te hebben, konden de meiden niet meer wachten om weer het veld op te gaan. Emma mocht haar keeperstenue aan Romy geven. Emma had de eerste helft niet veel te doen gehad en moest haar energie even kwijt. Ze nam de tweede helft de spitspositie van Romy over. Verder kwam Naomi het veld in voor Louise.
De tweede helft begonnen de meiden meteen weer sterk. We gingen verder met waar we gebleven waren: druk zetten en aanvallen. Wat de vorige wedstrijd weinig gebeurde, gebeurde deze wedstrijd wel. Zo werd er goed gekeken, gecommuniceerd en overgespeeld. Het ingooien gaat de meiden ook steeds beter af. De bal kwam steeds een beetje meer naar voren. Emma had haar rol als spits ondervonden en wist bijna twee keer te scoren. Ook Jasmijn en Tessa kregen nog een aantal kansen. Aan de kant werd een paar keer bijna te vroeg gejuicht. (Je moet Mariska en Angel eens zien staan: twee vrolijke blondines die net doen alsof ze veel verstand van voetbal hebben ;-). Maar positief coachen en aanmoedigen gaat ze hartstikke goed af.) Na ongeveer tien minuten maakte Jill plaats voor Louise in het veld. De wedstrijd werd steeds spannender, want de tijd begon te dringen. Maar uiteindelijk was het doelpunt daar! Na een goede corner kwam de bal voor Tessa d’r voeten. Tessa haalde uit en scoorde: 2-1!
Na de 2-1 werden de meiden van Woubrugge feller. Ze begonnen steeds beter te voetballen en maakten het onze meiden lastig. Met nog zo’n tien minuten op de klok was het nog even overleven. Het was tijd voor de laatste wissel, Jill kwam het veld in voor Sita. Onze verdediging had het zwaar, maar het lukte nog steeds om de bal op tijd te veroveren. Wij wisten er nog een aantal keer uit te komen, maar er kwamen geen echte kansen meer. Helaas kreeg Woubrugge zo’n vijf minuten voor tijd een goede kans en deze werd benut: 2-2.
Onze meiden wisten niet hoe snel ze moesten aftrappen en deden er alles aan om nog een doelpunt te maken. Het werden vijf zenuwslopende, laatste minuten. Zowel de meiden van Zevenhoven als Woubrugge konden nog een paar keer een aanval opzetten. We bleven doorzetten en hopen op nog een bal die goed zou vallen, maar helaas mocht het niet meer baten. Het eindsignaal klonk en de wedstrijd eindigde in 2-2. Het was een leuke en zeer spannende wedstrijd. We hadden het zeker verdiend om te winnen, maar dan moet je wel scoren. We weten in ieder geval wel waar we de aankomende weken op moeten gaan trainen.
Toch zijn we best tevreden met een punt, aangezien we de vorige keer nog van Woubrugge hadden verloren. Voor de winterstop wisten we maar 2 punten uit 5 wedstrijden te halen. De wedstrijden waren erg gelijkwaardig, maar helaas viel het iedere keer net aan de verkeerde kant op. Maar na de winterstop hebben we al 7 punten gehaald uit 3 wedstrijden. Je kunt dus stellen dat we goed zijn begonnen na de winterstop. Aankomende zaterdag krijgen we de jongens van GHC op bezoek. GHC heeft tot nu toe iedere wedstrijd met ruime cijfers (!) gewonnen. Het zal dus weer een lastige wedstrijd worden. Maar we gaan er alles aan doen om de ballen uit ons doel te houden!
De meiden zijn met grote sprongen vooruit gegaan. Het is leuk om te zien hoe ze steeds beter het spelletje gaan begrijpen, harder gaan schieten en elkaar steeds beter weten te vinden. Met nog acht wedstrijden te gaan, kunnen we nog heel wat punten pakken. We doen er alles aan om te winnen, maar het plezier dat de meiden hebben tijdens de trainingen en de wedstrijden is het mooiste én belangrijkste om te zien. En dat geeft de motivatie om er iedere keer weer te staan!